ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਨਾਂ: "ਚਾਚਾ ਜੀ ਅਤੇ ਵਾਸ਼ਿੰਗ ਮਸ਼ੀਨ"
ਇੱਕ ਵਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਿੰਡ 'ਚ ਚਾਚਾ ਜੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ। ਉਮਰ ਚਾਹੇ ਸੱਤਰ ਤੋਂ ਉੱਤੇ ਸੀ, ਪਰ ਦਿਲੋਂ ਜਵਾਨ ਤੇ ਮੰਨ੍ਹ ਦਿੱਲੀ ਵਾਲਾ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:
"ਬੀਬੀ, ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੇਰੇ ਹੱਥੀਂ ਕੱਪੜੇ ਧੋਵਾਏ, ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਆਧੁਨਿਕ ਬਣਨਾ ਆਇਆ!"
ਬੀਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ:
"ਚਾਚਾ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਆਧੁਨਿਕ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਗਮਛਾ ਰੱਖ ਕੇ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਵਾਲੀ ਚਾਹ ਪੀਦੇ ਹੋ!"
ਪਰ ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ — ਮਾਰਕੀਟੋਂ ਵਾਸ਼ਿੰਗ ਮਸ਼ੀਨ ਲੈ ਆਏ।
ਦੂਜਾ ਦਿਨ: ਐਕਸ਼ਨ ਸ਼ੁਰੂ
ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਮਸ਼ੀਨ ਚ ਚਿੱਟੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਏ, ਸਾਬਣ ਪਾਇਆ, ਤੇ ਬਟਨ ਦੱਬ ਦਿੱਤਾ।
ਮਸ਼ੀਨ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ — “ਗਰੱਰਰਰਰਰ...”
ਚਾਚਾ ਜੀ ਡਰ ਗਏ, ਕਹਿੰਦੇ:
"ਓਏ ਇਹ ਤਾਂ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਸ਼ੋਰ ਕਰਦੀ ਏ!"
ਬੀਬੀ ਹੱਸਦੀ ਕਹਿੰਦੀ:
"ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਆਧੁਨਿਕ ਬਣਨ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ!"
ਚੌਥਾ ਦਿਨ: ਚਾਚਾ ਜੀ ਦੀ ਨਵੀਂ ਖੋਜ
ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆ — “ਜੇ ਇਹ ਮਸ਼ੀਨ ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਸਬਜ਼ੀ ਵੀ ਧੋ ਸਕਦੀ ਹੋਣੀ!”
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਵਾਸ਼ਿੰਗ ਮਸ਼ੀਨ 'ਚ ਆਲੂ, ਟਮਾਟਰ, ਤੇ ਧਨੀਆ ਪਾ ਦਿੱਤਾ।
5 ਮਿੰਟਾਂ 'ਚ ਸਾਰੀ ਸਬਜ਼ੀ ਦਾਲ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।
ਮਸ਼ੀਨ ਦੇ ਅੰਦਰੋ ਆਵਾਜ਼ ਆ ਰਹੀ ਸੀ — "ਬਚਾਓ...!"
ਬੀਬੀ ਆਈ, ਮਸ਼ੀਨ ਖੋਲ੍ਹੀ, ਕਹਿੰਦੀ:
"ਚਾਚਾ ਜੀ, ਇਹ ਮਸ਼ੀਨ ਹੈ, ਜਾਦੂ ਦਾ ਟਿੱਕਾ ਨਹੀਂ!"
ਅੰਤ: ਸਿੱਖਿਆ
ਚਾਚਾ ਜੀ ਨੇ ਅਖੀਰ ਕਿਹਾ:
"ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਇਹ ਮਸ਼ੀਨ ਚ ਆਪਣਾ ਦਿਮਾਗ ਵੀ ਧੋਣਾ ਪੈਣਾ ਏ!"
ਤੇ ਬੀਬੀ ਕਹਿੰਦੀ:
"ਦਿਮਾਗ ਤਾੜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਰਿਨ ਨਾਲ ਧੋਤਾ ਹੋਇਆ ਲੱਗਦਾ!"
ਮੋਰਲ ਆਫ਼ ਦਿ ਸਟੋਰੀ:
ਵਾਸ਼ਿੰਗ ਮਸ਼ੀਨ ‘ਚ ਸਿਰਫ ਕੱਪੜੇ ਹੀ ਪਾਓ, ਆਲੂ-ਟਮਾਟਰ ਨੀ! 😂
0 Comments